Marek Szwarc

 Urodzony 9 maja 1892 w Zgierzu, zmarł. 28 grudnia 1958 w Paryżu. Był to żydowski malarz i rzeźbiarz. W latach 1919-1921 członek grupy "Jung Idysz".

 

Studiował w Paryżu w Ecole des Beauz Art gdzie poznał bohemę artystyczną- Chagalla, Soutine'a, Kislinga, Pascina i wielu innych. Zajmował się wówczas rzeźbieniem w glinie. W 1913 roku wstawił na Salonie Jesiennym pierwszą swoją rzeźbę- Ewę. W 1914 wrócił do Polski. Jego prace początkowo były oddawane w duchu impresjonizmu, aby później oddać się stylowi określanemu mianem Ecole de Paris. W swoich pracach często pojawiały się motywy biblijne, szczególnie z Nowego Testamentu, ponieważ zmienił wiarę na katolicyzm. Mimo, iż utrzymywał w 10-letniej tajemnicy swoją konwersje nadal uważał siebie za „żyda” ale wyznania katolickiego. 

W 1939 roku zgłosił się jako ochotnik do polskiej armii tworzonej we Francji. Po zakończeniu wojny oddał się rzeźbiarstwu w drewnie oraz w kamieniu i odlewach w brązie.

 

Większe wystawy miały miejsce w latach 20. i 30. w Paryżu, w Niemczech, Szwecji, Polsce, Szwajcarii, Stanach Zjednoczonych, Belgii, Austrii. Dzisiaj prace jego rozrzucone są po muzeach i prywatnych kolekcjach w Europie, Ameryce i Izraelu.