JUNG IDYSZ

JUNG IDYSZ  

יידיש יונג

Łódzka grupa awangardowych artystów pochodzenia żydowskiego. Grupa działa przez dwa lata, od 1919 – 1920 roku. Celem JUNG IDYSZ było poszukiwanie narodowego stylu żydowskiego.

Przywódcą ideologicznym i założycielem grupy był poeta Mojżesz Broderson.
Do członków grupy należeli m.in.: Ida Brauner, Marek Szwarc, Henryk Barciński,
Jankiel Adler, Icchak Kacenelson, Pola Lindenfeldówna, Dina Matusówna.

Grupa wydawała pismo o tej samej nazwie, które drukowało utwory członków grupy, manifesty, teksty o sztuce, które były napisane w języku jidysz.

Sztuka JUNG IDYSZ nawiązywała do ekspresjonizmem niemieckiego oraz pozostawała pod wpływem twórczości Marka Chagalla. 

  Mark Chagall "Skrzypek" 1912r. 

Tematykę i ikonografię czerpano z hagady, kabały, sztuki ludowej. Pojawiały się także motywy chrześcijańskie, niekiedy wątki społeczne.

Członkowie grupy poza literaturą i sztuką zajmowali się też teatrem, scenografią, muzyką, organizowali wieczory poezji w Łodzi i Warszawie, wydawali tomiki własnej poezji. J.I.

Do 1923 członkowie uczestniczyli w wystawach organizowanych m.in. przez żydowskie środowisko warszawskie, w Niemczech i w Białymstoku.